ความสำเร็จของ SZA เป็นป๊อปสตาร์ที่แตกต่างออกไป แม้กระทั่งภาพข่าวที่น่าดึงดูดใจที่สุดของเธอ เธอก็กระเซ็นไปด้วยเลือด อีกประการหนึ่ง เธอถูกเคลือบด้วยโคลนหนา และบนหน้าปกของอัลบั้มที่สองของเธอ ระเบิดอารมณ์นั่นคือSOSเธอนั่งหันหลังให้กล้อง มองออกไปในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ พยักหน้าให้กับคนดัง ปาปารัซซี่แอบถ่ายเจ้าหญิงไดอาน่า สิ่งเหล่านี้เป็นอุปกรณ์ที่ทำให้ห่างไกล – วิธีสำหรับนักดนตรีวัย 33 ปีในการสร้างเกราะป้องกันตัวเองจากชื่อเสียงอันน่าเกรงขาม
ความสำเร็จของ SZA แสดงให้เห็นว่าแฟนเพลงป๊อปต่างโหยหาความเป็นจริง
มันสมเหตุสมผลแล้วที่เธอมีแนวโน้มที่จะปกป้องตนเอง: SOS มีเพลงที่รุนแรงและสะเทือนอารมณ์ที่สุดบางส่วนเพื่อให้เป็นที่ชื่นชมในชาร์ตของสหราชอาณาจักรหรือสหรัฐอเมริกามาเป็นเวลานาน ประเด็นสำคัญ: Kill Bill ซึ่งเป็นบัตรโทรศัพท์ของอัลบั้มนั้นแทบจะไม่ใช่ค่าวิทยุป๊อปทั่วไปของคุณ
มันเป็นเพลงบัลลาดฆาตกรรมที่เงียบขรึมและไร้ความรู้สึกซึ่งSZAร้องเพลงพร้อมจังหวะบูมบับที่กระจายไปทั่วเกี่ยวกับการฆ่าแฟนเก่าของเธอเพื่อไม่ให้ผู้หญิงคนอื่นมีเขาได้ โปรดักชันดูหรูหรา ตลกเบาๆ เคลือบด้วยฮาร์โมนีแบบดูวอปที่นุ่มนวล แม้จะได้รับการตั้งชื่อตามภาพยนตร์ Quentin Tarantino
แต่จินตนาการการล้างแค้นของ Kill Bill ก็ไม่ได้ให้ผลตอบแทนทางอารมณ์อย่างแท้จริง การเล่าเรื่องของมันคือเสียงร้องของความตายล้วนๆ โดยไม่มีผู้บรรยายกลับมานอกจากความกระหายเลือดเพียงเสี้ยววินาที ฉันได้ยิน SOS ในเซสชั่นการฟังหนึ่งสัปดาห์ก่อนปล่อย
ความสำเร็จของ SZA ให้ความรู้สึกเหมือนได้รับชัยชนะจากเพลงป๊อปประเภทหนึ่งที่ขาดตลาดในขณะนี้ เพลงที่ครองตำแหน่ง Kill Bill จากเพลง Last Night ของ Morgan Wallen และเพลง Flowers ของ Miley Cyrus ต่างให้ความรู้สึกถึงอารมณ์ของพวกเขา โดยนำเสนอความโศกเศร้าหลังการเลิกรา
และการเสริมพลังหลังการเลิกราในเวอร์ชั่นที่ย่อยง่ายตามลำดับ SOS ยุ่งเหยิงอย่างน่าหลงใหล ไม่ใช่แค่ในเนื้อเพลงเศร้า ตลก และตรงไปตรงมาทางเพศเท่านั้น แต่ยังรวมถึงโปรดักชั่นที่ทำให้มีที่ว่างสำหรับเพลงคันทรี่-อีโมลูกผสม การแร็พที่เป็นหนี้บุญคุณของยุค 90
และเสียบตัวอย่างเพลงของ Björk และ Ol’ Dirty Bastard เข้าไปด้วย เพลง. เสียงที่น่าทึ่งของ SZA แหบและไพเราะในเวลาเดียวกัน มีความโดดเด่นในทันที – แต่ดูเหมือนว่าจะใช้งานได้อย่างไม่จำกัด ดังนั้นเธอจึงปรับเสียงที่นี่ในวงกว้าง – และเป็นปัจจัยรวม มันทำให้เธอสามารถทดลองได้กว้างไกลกว่าคนรุ่นราวคราวเดียวกันหลายคน
แนะนำ Roger Waters
การเปรียบเทียบที่ใกล้เคียงที่สุดในความทรงจำล่าสุดอาจเป็นผลงานที่ไม่มีใครเทียบได้ของเจเน็ต แจ็กสันในช่วงเปลี่ยนทศวรรษที่ 90 ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งการครอบงำในเชิงพาณิชย์และวิกฤต ซึ่งเธอได้ทดลองกับแนวเพลงที่เพิ่งตั้งไข่ เช่น ทริปฮอป
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
สนับสนุนโดย ufa168
