หากคุณยังไม่ได้ดู The Idol อย่าเพิ่งรำคาญไป การเสียดสีวงการเพลงที่ไม่เข้าท่าของ HBO เกี่ยวกับป๊อปสตาร์ผู้ไม่มีความสุข โจเซลิน (ลิลี่-โรส เดปป์) ที่ตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดของเทดรอส ผู้จัดการตะกายที่น่าขนลุก (Abel “the Weeknd” Tesfaye ผู้ร่วมสร้างรายการร่วมกับแซม เลวินสัน ผู้จัดรายการ Euphoria) นั้นแย่มาก มันแย่: ความไม่ชัดเจนที่น่ากลัวของการยั่วยวนที่น่าสยดสยอง, การวางแผนที่หย่อนคล้อย, ความสับสนของวรรณยุกต์ (เช่นพูดประจบประแจงตลกขบขันและการล่วงละเมิดทางกราฟิกไม่ใช่เพื่อนร่วมเตียงโดยธรรมชาติ) และการแสดงเรตินาไม่หยุดหย่อนของ underboob ของเดปป์

The Idol เพลงประกอบที่เหนือกว่ารายการห่วยๆ ของ HBO

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

แต่ถ้าคุณทนอยู่กับ The Idolไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม (ลัทธิซาโดมาโซคิสต์?) คุณจะได้รับของขวัญที่คาดไม่ถึง นั่นคือ ขี้หูที่ดื้อรั้นอย่างบ้าคลั่งแต่มีเสน่ห์ที่เรียกว่า World Class Sinner/I’m a Freak ซึ่งเป็นเพลงที่ค่ายเพลงของ Jocelyn ผลักดันให้เป็น ซิงเกิ้ลคัมแบ็คของเธอในรายการ

และในความเป็นจริงตอนนี้กำลังถูกขนานนามว่าเป็นเพลงประจำฤดูร้อนในอนาคต โดยมียอดสตรีม Spotify สูงถึง 11 ล้านครั้งในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา แม้ว่า Jocelyn จะเป็นตัวละคร แต่แทร็กซึ่งเป็นทั้งคอลลาจของสาวแบดเกิร์ลที่ส่งมาพร้อมกับความไม่พอใจที่แบนราบอย่างน่าขบขัน และเพลงป๊อปแดนซ์ระยิบระยับนั้นกลับไม่ใช่เลย ได้รับเครดิตจากเดปป์ มันถูกปล่อยออกมาในอีพีแรกจากห้าอีพีที่แยกจากกัน – หนึ่งอีพีสำหรับแต่ละตอนที่สอดคล้องกันซึ่งรวมกันเป็นเพลงประกอบละครของ The Idolเวอร์ชั่นออริจินัลเท่านั้น

คงจะไม่ใช่เรื่องน่าตกใจที่จะรู้ว่าเพลงจาก The Idolนั้นยอดเยี่ยมกว่าการแสดงมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่าเพลงส่วนใหญ่เขียนโดย Tesfaye ชายที่มีซิงเกิ้ลอันดับ 1 ของสหรัฐอเมริกาเจ็ดเพลง แต่ไม่มีเครดิตทางโทรทัศน์ที่สำคัญสำหรับชื่อของเขา ข่าวดีก็คือคุณไม่จำเป็นต้องยึดติดกับ The Idolเพื่อชื่นชมเพลงประกอบของมัน

แนะนำ Dolly Parton

แม้ว่าตัวเลขส่วนใหญ่จะดูไม่เข้ากับเนื้อหาของรายการ แต่การรำพึงรำพันเกี่ยวกับปมด้อยของคนดังและความสัมพันธ์ที่ผิดปกติจนน่ารำคาญนั้นมีความคลุมเครือมากพอที่จะเพลิดเพลินได้ในแบบของมันเอง ดูที่: Fill the Void ความเศร้าโศกที่ชวนให้เคลิบเคลิ้มด้วยเสียงสะท้อนของการบดขยี้ด้วยไฟฟ้า

โดยทั่วไปแล้ว เพลงต้นฉบับของ The Idolให้ความรู้สึกเหมือนเป็นสถานที่ซึ่งความเก่งกาจ ความตื่นเต้น และคุณค่าที่ยั่งยืนของโปรเจ็กต์ทั้งหมดตั้งอยู่ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะสิ่งที่ได้ผลในเพลงป๊อป – ความสับสนทางศีลธรรมและโทนเสียง ความว่างเปล่าของค่าย

Credit : คาสิโนออนไลน์