หลังจากที่ประสบความสำเร็จอย่างล้นหลามในอัลบั้มเปิดตัวในปี 2004 Hopes and Fears การติดยาและแอลกอฮอล์ ของนักร้อง Tom Chaplin ส่งผลให้สิ่งต่างๆ เปลี่ยนไปในทางที่ผิดอย่างมากเมื่อ Keane หยุดพักอย่างไม่มีกำหนดเมื่อ 10 ปีที่แล้ว 

Keane การกลับมาที่สมบูรณ์แบบพร้อมการปิดกั้นทางอารมณ์ที่เพิ่มเข้ามา

Keane ประกอบด้วย Tom Chaplin ร้องนำและกีตาร์ Tim Rice-Oxley เล่นเปียโนและกีตาร์เบส โดยมี Richard Hughes เล่นกลอง เจสซี ควิน เข้าร่วมวงในปี 2550 ในฐานะสมาชิกเพิ่มเติม โดยเล่นกีตาร์เบส กีตาร์ไฟฟ้า และอะคูสติก ก่อนที่จะเข้าร่วมเป็นสมาชิกถาวรในปี 2554 โดมินิก สก็อตต์เป็นสมาชิกผู้ก่อตั้ง โดยเล่นกีตาร์ไฟฟ้า แต่ออกจากวงในปี 2544

อย่างไรก็ตาม พวกเขามารวมตัวกันที่นี่อย่างน้อยส่วนหนึ่งก็เนื่องมาจากชีวิตที่สองที่น่าตกใจของซิงเกิลเปิดตัว ปรากฏการณ์ Leeds TikTok Somewhere Only We Know สร้างแรงบันดาลใจให้กับการกอดและความสุขมากมาย แต่วงดนตรีที่นำโดย Tom Chaplin ที่ฟื้นคืนชีพนั้นเป็นมากกว่าความมหัศจรรย์เพียงครั้งเดียว

วงดนตรีที่ปฏิรูปในปี 2562 ดูเหมือนจะประหลาดใจไม่แพ้ใครที่มาที่นี่ “ความหวังและความกลัว … 20 ปี มันเหลือเชื่อมาก” แชปลินยิ้มแย้ม แต่คีนก็เติบโตขึ้นมาเป็นตัวละครของตัวเอง นักร้องคนนี้เป็นนักร้องนำที่ประสบความสำเร็จมากกว่านักแสดงที่ค่อนข้างจริงจังและประหม่าที่เขาเคยเป็น

ด้วยรูปร่างผอมเพรียว ผมสั้นสีเทา กางเกงขายาวของ Rishi Sunak และเสียงที่ดังก้องอยู่ในคอรัส แชปลินจึงเป็นเจ้าของเวทีได้อย่างง่ายดายราวกับว่าเขาอยู่หน้ากระจกในห้องนอนของเขา วงดนตรีนี้สมบูรณ์แบบ แต่มีภาษากายที่น่ารักของเพื่อนสมัยเด็กที่ขึ้นๆ ลงๆ และกำลังเพลิดเพลินกับโอกาสครั้งที่สอง

การนำเสนอ – แสงสีขาวอาบเวทีสีขาวที่แผ่ขยายไปสู่ผู้ชม – เน้นย้ำว่าการใช้อุปกรณ์เพียงเล็กน้อย (เสียงเบส เปียโน กลอง) ทำให้เกิดเสียงที่อลังการและมีบรรยากาศแต่ไม่เคยน่าตื่นเต้น บางทีคีนอาจไม่เคยสุภาพอย่างที่ใครๆ พูด แต่อายุและประสบการณ์ทำให้อารมณ์ไม่ดี

แชปลินยอมรับด้วยซ้ำว่า “น้ำตาไหลนิดหน่อย” เมื่อฝูงชนที่กระตือรือร้นส่งเสียงร้องด้วยความซาบซึ้งและรวมตัวกันเป็นกลุ่มนักร้องประสานเสียงที่ร้องว้าว มันไม่ได้เกี่ยวกับ “เพลงนั้น” ทั้งหมด เพลงอย่าง Everybody’s Changing, Perfect Symmetry และ Sovereign Light Café ที่น่ารักก็มีจุดหวานที่คล้ายคลึงกัน

แนะนำ Jessica Pratt

ระหว่างความเจ็บปวดและความปีติยินดี ถึงกระนั้น Somewhere Only We Know ก็พบกับผู้คนมากมายถ่ายโทรศัพท์และกอดคู่รักอย่างแน่นหนา เพลงนี้แต่งโดยนักเปียโน Tim Rice-Oxley ในห้องหน้าพ่อแม่ของเขา เพลงนี้ชวนให้นึกถึงสถานที่พิเศษในวัยเด็ก และเมื่อหลายพันคนร้องเพลงนี้ ได้กลายเป็นแหล่งของความสบายใจและความสุขให้กับผู้คนจำนวนมากอย่างชัดเจน

เรียบเรียงโดย ufa877