สิ่งต่างๆ มากมายในยุค 70” Herbie Hancock กล่าวถึงการแสดง Barbican ครั้งแรกในสองครั้งแรก เขาไม่ผิด ปี 2023 นับเป็นเวลา 50 ปีนับตั้งแต่อัลบั้ม Head Hunters ของเขา ซึ่งเป็นช่วงเวลาสำคัญสำหรับดนตรีแจ๊สเนื่องจากหนึ่งในแนวหน้าอะคูสติกส่งสัญญาณถึงการเปลี่ยนแปลงของเสียง
Herbie Hancock ยังคงแสวงหาความอยากรู้อยากเห็นดนตรีแจ๊สใหม่หลังจาก 50 ปี
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ที่น่าทึ่งยิ่งกว่าคือการเดินทางของแฮนค็อกในทศวรรษนั้น: เสร็จสิ้นในเวลาเพียงสี่ปี การเปลี่ยนผ่านของแฮนค็อกจาก Mwandishi ไปสู่ Thrust ผ่าน Crossings, Sextant และ Head Hunters ถือเป็นหนึ่งในอัลบั้มที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ดนตรีแจ๊ส
แฮนค็อกเปิดตัวด้วยสิ่งที่เขาเรียกว่า “ออร์เดิร์ฟ” จากยุค 70 และหลังจากนั้น: พื้นผิวที่เหนียวเหนอะหนะและเอฟเฟ็กต์ที่เต็มไปด้วยเอฟเฟ็กต์จากยุค Mwandishi ฟิวชั่นผสมฟังค์ยุคหลัง ฮิพฮอพฮิตอย่าง Rockit และจังหวะแบบสะพายต่ำ รอยเท้าของเวย์น ชอร์ตเตอร์ มุ่งสู่วันนี้
สิ่งอำนวยความสะดวกด้านเทคนิคของแฮนค็อกนั้นน่าทึ่งมากในขณะที่เขาพุ่งผ่านสไตล์ ส่งเส้นสายที่หนักหน่วงก่อนจะชี้จุดสนใจไปที่อื่น นักเป่าทรัมเป็ต Terence Blanchard และมือกีตาร์ Lionel Loueke เป็นธรรมชาติที่คาดเดาได้ยากในบางครั้ง
แบบแรกมีเสียงคร่ำครวญและเสียงดนตรีประกอบแบบอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งแบบหลังดูครุ่นคิดและเจียมเนื้อเจียมตัว โซโลที่เป็นตัวเอกสองคนจากมือเบส James Genus เผยให้เห็นกล้ามเนื้อและด้านที่อ่อนโยน ส่วนมือกลองหนุ่ม Jaylen Petinaud ก็สร้างความสุขไปทั่วด้วยโซโลที่ระเบิดอารมณ์และฉาบแบบสแต็คที่มีรูปทรงคล้ายกับดักซึ่งยึดวงให้แน่นกับเสียงของปัจจุบัน
ในการแสวงหาสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ แฮนค็อกปฏิเสธแนวคิดเกี่ยวกับแก่นแท้ของดนตรีที่ตัดทอน ส่งเขาไปหลายทิศทางในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ไม่ใช่ทุกคนที่ประสบความสำเร็จ แต่สิ่งที่ฉายชัดคือความซื่อตรงต่อแนวคิดของแฮนค็อก โดยเชื่อว่าในที่สุดพวกเขาจะได้พบบ้านสักแห่ง ใช้คีย์ทาร์คู่ใจของเขา
ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีที่มีลูกเล่นซึ่งส่งเสียงนกซื้อขายนกที่น่าอัศจรรย์กับ Loueke ระหว่างการแสดงกิ้งก่าอันแหบห้าวของ Chameleon (แฮนค็อกสวมชุดคีตาร์นำวงออกด้วยการกระโดดแบบบอยแบนด์ จากนั้นวิ่งเหยาะๆ ลงจากเวที เขาอายุ 83 ปี)
แนะนำ Grayson Perry
จากนั้นก็มี Come Running to Me จากอัลบั้ม Sunlight ที่เน้นเสียงร้อง “นักวิจารณ์ค่อนข้างแย่ในเรื่องนี้” แฮนค็อกกล่าว หลังจากเดินเตร่ไปตามทำนองคนเดินถนนเล็กน้อย แฮนค็อกซึ่งเป็นผู้ขับร้องเพียงลำพัง เปลี่ยนจากเพลงบัลลาดที่โหยหาไปสู่ฉากตลกทะลวงกำแพงชุดที่สี่ และมาถึงบทเทศนาแบบโวโคดเดอร์เกี่ยวกับมนุษยชาติที่มีร่วมกัน มันครอบงำอย่างสมบูรณ์
Credit : คาสิโนออนไลน์
